Radio Wrocław w Jaworze! [ZDJĘCIA i FILM]

Mogliście zobaczyć z bliska jak pracują nasi dziennikarze i wziąć udział w grach i zabawach. Mieszkańcy nie zawiedli i przyjechali do Rynku, by się z nami spotkać. Okazuje się, że w tym mieście nasza rozgłośnia ma całkiem sporo fanów, na przykład panów Henryka i Zdzisława:

Były zawody w przeciąganiu liny, mecz piłki nożnej rozegrany na zabytkowej kostce przed Ratuszem w Jaworze i czas na tańce. Co rusz zaglądali do nas turyści i mieszkańcy, tak jak Pani Wanda, która mówiła, że dobrze, że Radio Wrocław przyjechało do jej rodzinnego miasta:

Do konkursów i zabaw dopingowała ich Iwona Rudnik i Piotr Pietraszek. Wszystko wskazuje na to, że naszym najmłodszym słuchaczom się podobało:

Mimo żaru lejącego się z nieba, dzieciaki zapragnęły pograć w piłkę nożna. Bramki zrobiliśmy z leżaków, a w rolę sędziego i komentatora spotkania wcielił się niezawodny Piotr Pietraszek:

Za tydzień w czwartek spotkacie nas w centrum Wałbrzycha. Zapraszamy!

ZOBACZ, JAK BAWILIŚMY SIĘ W JAWORZE:

Zaczęliśmy audycją Małgorzaty Majeran-Kokot, Reakcja24. Tam zadawaliśmy trudne pytania burmistrzowi Jawora, a każdy kto pojawił się w pobliżu naszych wozów transmisyjnych, mógł to zrobić osobiście. Opowiedzieliśmy też o historii Jawora i tutejszej tradycji pieczenia chleba.

JAWOR: NOTA HISTORYCZNA

Miejscowość wzięła swoją nazwę od polskiej nazwy drzewa jawor (łac. Acer pseudoplatanus), które jest drzewem rozpowszechnionym w Sudetach. Wykaz Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung pod redakcją Heinricha Adamy’ego, wydany w 1888 r. we Wrocławiu, wymienia znaną od 1159 r. starą nazwę miasta – Jawor, podając jej znaczenie jako Ahornstadt (pol. miasto jaworów).

Najstarsza znana wzmianka nazwy miasta pochodzi z XI wieku – pod datą 1008 r. Thietmar opisuje przemarsz wojsk króla niemieckiego Henryka II Świętego przez miejscowość Jaura in Zlezie podczas niemieckiej ekspedycji militarnej prowadzonej na ziemiach Ślężan, Trzebowian i Dziadoszan, w ramach wojen z Bolesławem I Chrobrym o Łużyce.

W 1133 r. miasto notuje się jako Jawr, w 1203 r. – Jawor. Do XVI w. nazwę miasta zapisywano po łacinie w różnych formach: Iavor, Iavr, Javr, Javor, Jaur, Jaura, Jawer, Jauor. Używano również nazwy w oryginalnym słowiańskim brzmieniu, czego dowodzi obraz w kościele św. Marcina w Jaworze, zawierający w swej treści m.in. widok Jawora z 1562 r. oraz polską formę nazwy Jawor. Forma Iawor została użyta w dokumencie z 1248 roku, sygnowanym przez Bolesława II Rogatkę oraz Henryka III Białego, a w dokumencie z 1277 r. użyto nazwy Iaver.

W 1295 r. w łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis miasto odnotowano pod nazwą Jawor. W 1475 r. w łacińskich Statuta Synodalia Episcoporum Wratislaviensium miejscowość wymieniona jest pod nazwą Jaworensis.

Niemiecka forma nazwy miasta Jauer była zgermanizowaną formą słowiańskiej pierwotnej nazwy. Jeszcze w 1750 r. polska nazwa Jawor wymieniona jest w języku polskim przez Fryderyka II Wielkiego pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym dla mieszkańców Śląska. Nazwa ta stała się urzędową nazwą miasta dopiero w XVII–XVIII wieku, po ostatecznym podboju Śląska przez Prusy w 1763 r. w wyniku wojen śląskich z Austrią. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje nazwę Jaworz, a Jawor jako określenie dawniejsze.

W 1945 r. używano przejściowo nazwy Jaworów. 7 maja 1946 r. ustalono polską nazwę miejscowości – Jawor.

fot. UM Jawor

Zobaczcie, jak było dotąd podczas naszych wyjazdowych czwartków:

• WYJAZDOWE CZWARTKI RADIA WROCŁAW (Zobaczcie i posłuchajcie)