Germanizacja

Jeszcze dziś pod Bautzen (Budziszynem) funkcjonują zamiennie z niemieckimi, słowiańskie nazwy miejscowości. Tak czy inaczej po wcieleniu terenów połabskich i serbołużyckich, Niemcy za swoją strefę wpływów uznawali obszar ograniczony Odrą. Państwo Polan z drugiej strony wyznaczało jednocześnie zachodni kres wpływów słowiańskich.

W XIV wieku Polska utraciła Śląsk na rzecz państwa Czeskiego, który to następnie przeszedł pod władanie Austriackie. Kolejny etap "germanizacji na wschód" wyznacza moment przejęcie Śląska przez państwo Pruskie, a dokładniej zakończenie wojen śląskich. Pół roku po pokoju w Hubersburgu, 14 września 1763 roku, pruski król wprowadził tzw.ustawy germanizacyjne. Nauczyciele nieznający niemieckiego zostali usunięci ze szkół. Z głębi Prus sprowadzono burmistrzów w miejsce niemówiących po niemiecku. Funkcjonować zaczął także zakaz zawierania małżeństw, gdy oblubieńcy nie znają niemieckiego.

Najwcześniej zgermanizowano duże miasta, ale już tuż obok nich, polskie wpływy wciąż były widoczne. Do ostatnich 10-leci XIX wieku w powiatach wrocławskim i oławskim funkcjonowała gwara dolnośląska, czyli dialekt języka polskiego. Około roku 1900 enklawami, gdzie nawet 50 procent ludzi posługiwało się jeszcze językiem polskim, lub jego odmianą były okolice Kątów Wrocławskich i Gniechowic.