Edykt sekularyzacyjny

Choć podpisał się pod nim król, nie jest tajemnicą, że nieudolnego władcę w pomysłach i forsowaniu reform podpierali jego doradcy, z których za najpotężniejszego uchodzi kanclerz Karl August von Hardenberg. To on wpadł na pomysł sekularyzacji i to on odpowiadał za jej przeprowadzenie.

Królewski edykt złamał potęgę gospodarczą kościoła na Śląsku, i dla państwowej kasy zakończył się wielkim sukcesem. Na terenie Prus zostały skonfiskowane majątki biskupie, majątki kapituł, parafii oraz klasztorów. W rękach kościoła miały pozostać jedynie zgromadzenia opiekujące się dziećmi i zajmujące się ich edukacją.

Opór społeczny przeciwko sekularyzacji miało złagodzić upaństwowienie Wrocławskiego Uniwersytetu, który powołany na nowo w marcu 1811 roku. Miało być jak tłumaczyły władze "widocznym dla katolików skutkiem sekularyzacji".