Tajne rozmowy Gulbinowicza: Czy kardynał prowadził grę ze służbami?

Po czasie ujawnia się prawda w jaki sposób Ci wszyscy nasi święci są pie-ci. Hagiografia polska święci fantastomagoryczne tryumfy. Nawet z wała i cymbała lub zasrańca zrobi pomazańca! Element baśniowy na podglebiu: szaleju, mirry i kadzidła. Jeszcze więcej mszalnego wina i ponurych geszewtów na stołach nakrytych obrusem z Czarną Madonną lub Chrystusem Królem Polski albo Ostrą Bramą.

Niezły eufemizm "prowadził grę" :) Pewnie jeszcze wyprowadził ich w pole?

Autorka Gadawa pominęła niezwykle istotną informację o tym, że Gulbinowicz jest homoseksualistą. Czy autorka Gadawa ma tak nędzny warsztat czy świadomie pomija niektóre informacje aby manipulować czytelnikami?

Komentarz został usunięty

Wyjątkowo zakłamany materiał Gadawy. To o tym tekście tu mowa: https://www.facebook Sławomir Cenckiewicz 2 dni · Tekstu, który zamierzam tu zarekomendować w zasadzie nie jestem w stanie zrelacjonować czy zrecenzować. Dlatego, że jest tak dobry i każdemu rekomenduję jego lekturę w całości, stąd nie będę wchodził w swej rekomendacji w szczegóły. Uważam artykuł prof. Rafała Łatki „Rozmowy operacyjne funkcjonariuszy SB z kardynałem Henrykiem Gulbinowiczem (1969–1985)” z najnowszego numeru „Glaukopisu” (nr 37, 2020) za jeden z najważniejszych tekstów poświęconych uwikłaniu polskich hierarchów Kościoła katolickiego we współpracę z komunistyczną bezpieką. Jest to pod wieloma względami tekst inny, bardziej dojrzalszy, a więc i lepszy niż inne, jakie czytałem do tej pory. I nie myślę tu o zwykłym fałszerstwie, jakiego dopuściłli się niestety inni IPN-owscy autorzy książki o Gulbinowicz przed laty (T. Balbus, K. Stróżyna, „Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie…”. Komunistyczna bezpieka wobec kardynała Henryka Gulbinowicza w latach 1970–1990, Wrocław 2008), co wprost napiętnował i wykazał Łatka. Omawiany tu tekst jest czymś znacznie więcej. Ukazuje nie tylko szerokość płaszczyzny uwikłania, w której dobra materialne a nawet kariera kościelna (chociaż w przypadku Gulbinowicza także) nie są decydujące o wejściu w interakcję z czekistami. Łatka pokazuje w nim też spory kunszt operacyjny bezpieki w zyskiwaniu (przez lata) zaufania i wsparcia u tak ważnego hierarchy kościelnego wykorzystując jego poglądy, niejednoznaczny stosunek do komunizmu, pychę i niechęć do braci w kapłaństwie i biskupstwie. Łatka nie zważa też na wiek Kardynała (ur. w 1923 r.), a więc nie ulega szantażowi tak u nas popularnemu, że w „nie godzi się pisać o ludziach w tak podeszłym wieku, bo możemy ich swoim artykułem śmiertelnie ugodzić”. Ale to również nie wszystko, bo w kontekście nawiązania kontaktów z SB, Łatka odważył się wspomnieć o „utrzymywaniu [przez Gulbinowicza] kontaktów homoseksualnych z osobami pełnoletnimi w młodym wieku”, co musiało wydatnie wpłynąć na całą jego postawę w okresie sprawowania rożnych funkcji kościelnych. Nikt, jeśli dobrze pamiętam, na taką odwagę w IPN się nigdy nie zdobył, że odwołam się do fatalnego przykładu cenzurowania dokumentów SB dotyczących Kościoła w zakresie obyczajowości, jakim była książka Plany pracy Departamentu IV MSW na lata 1972–1979 (oprac. M. Biełaszko, A. Piekarska, P. Tomasik, C. Wilanowski, Warszawa 2007), w której fragment o homoseksualizmie Gulbinowicza został zwyczajnie wykropkowany. Uważam, że w sprawach oceny postaw politycznych w okresie PRL – w tym także hierarchii kościelnej – nie należy pomijać takich wątków w opracowaniach naukowych, bowiem wykrzywiają one ocenę opisywanych osób i ich marginesu swobody w prowadzeniu działalności. I tu Łatka jest pierwszy, chociaż dokumentów dotyczących homoseksualizmu Gulbinowicza jest w archiwach bezpieki znacznie więcej! To, co mnie porusza w tekście, to przewijający się wątek konspiracyjności spotkań Gulbinowicza z bezpieką. Sam biskup i kardynał bardzo o to zabiega a nawet pilnuje, tworząc przez to nieprawdopodobny wręcz kanał wymiany informacji z wysokimi funkcjonariuszami Departamentu IV MSW. Niektóre cytaty z rozmów Gulbinowicza ps. „Henryk” z bezpieką są dla mnie dość poruszające i smutne, bo zwyczajnie zdradzieckie: „Ja nie jestem taki, jak mnie większość księży ocenia. Jestem człowiekiem patrzącym realnie na zachodzące zjawiska społeczne. Wiem, że tylko realna i obiektywna ocena faktów i dialog z władzami może być podstawą do pracy na takim stanowisku. Skoro już o tym mowa, to muszę panu powiedzieć, że chętnie utrzymam nawiązany z panem kontakt”. Nie mówiąc już o częstym akcentowaniu innej linii postępowania jak niezłomny bp. Tokarczuku, dystansowaniu się od prymasa Wyszyńskiego, a nawet toastach na cześć bezpieczniaków z Departamentu IV MSW. To wszystko jest po prostu straszne! Mam tylko jedną uwagę do tego tekstu: pominięcie roli kard. Gulbinowicza w „zasypywaniu” sprawy zabójstwa ks. Popiełuszki, o czym przed laty pisałem na łamach „Rzeczpospolitej”. Dokumentów na temat wrogich wypowiedzi Gulbinowicza o ks. Jerzym jest wiele w dokumentach Departamentu I MSW. Zacytuje jeden z nich (z 17 grudnia 1984 r.): „[Gulbinowicz] Krytycznie ocenił postać zamordowanego ks. Popiełuszki. Stwierdził, że był on „narwany” od młodości i niepotrzebnie prowokował już od czasu odbywania służby wojskowej. Papież był jednostronnie informowany o Popiełuszce i dlatego niepotrzebnie się angażował – przykładowo przekazał Popiełuszce przez bp. Z[bigniewa] Kraszewskiego różaniec i broszury z encykliką i dedykacją oraz specjalne błogosławieństwo na piśmie. Urządzenie wystawy pt. „Od Katynia do stanu wojennego” o silnych akcentach antyradzieckich ocenił jako przykład „niedowarzenia” życiowego i politycznego”. Czytajcie Łatkę! Szacunek Profesorze Rafał Łatka

Dutkiewicz nie dbał o mieszkańców Wrocławia. Stadion Miejski, kopacze to były jego priorytety. Narobił tylko długów i trafiał na ciepłą posadkę w uznaniu zasług do Berlina.

TW Bolek też prowadził grę co chwilę wygrywał w totolotka

Tajne rozmowy zakończyły się spontanicznym dzwonem Dutkiewicza w tramwaj o szóstej rano.

Wielu, a nawet bardzo wielu, jest tak czystych !! QURROSAWA !! Jak tygodniowa zmiana pościeli w Ochotniczym Hufcu Pracy !! BREEEEEE.

W Ostrowie Tumskim to o zdanie Kardynał Sutryka o zgodę pyta ? Słyszałem nawet na mieście że do KGHM bez zgody Kardynała nie wsadzą na stołek, prawda to ? :)