Staję przed bramą mego miasta

Panorama mogłaby być zaczątkiem Muzeum Lwowa. Byłoby co w nim oglądać! I byłoby stałe miejsce badań, spotkań, gromadzenia pamiątek.

Oto wyzwanie! Niedościgniona mistrzyni słowa podsuwa mi rym ... Wosiowa ze Lwowa. No cóż, mogę stworzyć nowy limeryk, ale wiem na pewno, że będzie on jak skrzydła kury - pozwalają latać, nie pozwalają się unosić. Oto on. Wrocław - moja druga ojczyzna stolica Dolnego Śląska bajecznie kolorowa, jak rzekła onegdaj Wosiowa ze Lwowa. I chyba każda tutejsza lwowianka rację jej przyzna, a nawet niejeden z tamtych stron mężczyzna.

Pani Mario, w ubiegłą sobotę oglądałam panoramę dawnego Lwowa, a zaledwie tydzień wcześniej razem z koleżanką przemierzałyśmy ulice i uliczki Lwowa tego dzisiejszego, współczesnego, a jednocześnie tamtego dawnego, zachowanego w pamięci Wszechświata. Oba istnieją realnie, a wrażenie ich współistnienia jest nieodparte. Pozdrawiam Panią serdecznie Grażyna Rolak

Co tydzień słucham felietonu Marii Woś. Uwielbiam limeryki, więc pewnie się ośmieszę pisząc takowy, ale ...co tam. Napiszę co mi w duszy gra. O jakże urzekający głos ma cudowna Pani Woś wielkiej wiedzy królowa i skarbnica pięknego słowa to mądrości cały trzos.