W Starej Kopalni w Wałbrzychu świętują 250-lecie

- W ten sposób powstały obiekty, w których dziś mieści się muzeum - opowiada Agata Augustyn ze Starej Kopalni:

W 1769 roku węgiel kamienny został zaliczony do regaliów królewskich i mógł być eksploatowany jedynie na podstawie koncesji - czyli nadania górniczego wydanego przez Wyższy Urząd Górniczy. - Wcześniej we wsi Biały Kamień obowiązywało lassyckie prawo chłopów do ziemi, na mocy którego kopalnie były wspólną własnością dziedzica i kmieci, a przede wszystkim nie posiadały nazw - dodaje Agata Augustyn:

Wprowadzona zasada dyrekcyjna stawiała pracowników WUG i podległych mu urzędów w roli administratorów kopalń odsuwając właścicieli od zarządzania. To urzędnicy państwowi sprawowali fachowe kierownictwo, przygotowywali plany techniczne i finansowe kopalń, ustalali wielkość wydobycia i cenę zbytu węgla. Wprowadzono powszechną gwarecką organizację. Kopalnia w Białym Kamieniu, która już wcześniej posiadała 4 szyby i prowadziła eksploatację na Lisim Wzgórzu w południowej części wsi, została formalnie nadana 23 maja 1770 r. Dotychczasowa gminna własność kopalń węgla zmieniona została w gwarectwo, a każdy właściciel gospodarstwa w Białym Kamieniu był członkiem gwarectwa "Fuchs". Gwarecka kopalnia "Fuchs" otrzymała maksymalny wymiar pola górniczego wynoszący 20 547 m2. Później sukcesywnie powiększano ją, łącząc z mniejszymi kopalniami i polami górniczymi. Do gwarectwa "Fuchs" należała również otwarta w 1794 r. Lisia Sztolnia (Fuchsstollen). Kopalnia do końca swojej działalności zmieniała nazwy kilkakrotnie – ostatnia „Julia" obowiązywała do zamknięcia kopalni w 1996 roku. Dziś w dawnym kompleksie górniczym mieści się Centrum Nauki i Sztuki Stara Kopalnia – muzeum górnictwa oraz kulturalne centrum miasta.

ZOBACZ: Stara Kopalnia w Wałbrzychu będzie pomnikiem historii