Wieczór zDolnego Śląska: Alienacja rodzicielska [POSŁUCHAJ]

Zawsze należy wysłuchać dwóch stron konfliktu. Często okaże się, że zabranianie spotkań z drugim rodzicem nie ma miejsca, że to dziecko nie chce iść na spotkanie. I jest dylemat: czy je zmuszać? Osobiście uważam, że dzieci są mądre i nie należy siłą przymuszać do czegoś, na co nie mają ochoty. Jeśli rodzic jest ok, dziecko samo do niego będzie chciało iść

Kiedy matka wyprowadziła się z dziecmi pod moja nieobecność dzieci nie miały pojęcia co się stało. Na pierwszym możliwym spotkaniu nie schodziły mi z nog. Po paru miesiącach juz na sam mój widok plakaly. Przyjezdzalem po dzieci ale juz nie chcialy ani przyjezdzac do mnie a nawet trudnosci by sie spotkac. Dziś po 8 latach alienacji gdzie dzieci mieszkają w innym miescie widzę jak bardzo potrzebują ojca, jeden syn ma nerwice i jest totalnie zagubiony choć chce rozmawiać i się spotykać a drugi syn ma depresje i odciął się od rzeczywistości. A jakie są konsekwencje braku ojca to wystarczy poczytać i po obserwować. Jaka trzeba być ułomna matka aby izolować dziecko od ojca. Tak naprawdę krzywdzi dzieci tylko po to by dac upust własnej zlosci, i kto wie czego..

Komentarze anonimowych kobiet (znana grupa), które stosują przemoc alienacji rodzicielskiej, a próbujących dyskredytować i lekceważyć ten rodzaj brutalnej przemocy pokazują tylko jak żywy, dojmujący, i powszechny jest ten problem. Na szczęście i lekarze i specjaliści nie ulegają temu lobbingowi i ich fałszywej retoryce.

„Tatuś” po porodzie popłynął na tydzień..w czasie trwania związku dziecko nie istniało tylko koledzy i komputer i inne rzeczy po rozstaniu nie przyjezdża bo przecież takie wydarzenie trzeba oblać w dobrym towarzystwie później do dziecka raz lub dwa w miesiącu i wysiedzieć nie może.. dziadkowie się odcięli...następnie wymaga abym dała małe dziecko na weekend -nie wyrażam zgody bo dziecko ojca nie zna nie rozumie co to za „gość”. Że będzie płakało - tatusia to nie obchodzi.Do mnie z 20 smskow dziennie.. Oskarżenie - alienacja!! A jak !!! Oczernianie do rodziny znajomych .. Nawet się wybierał na akcje...mega aktywny w internecie jako tata ale tylko w internecie. Trzeba dorosnąć i zacząć od siebie a nie uprawiać jakieś akcje antymama bo „znowu w życiu Ci nie wyszło” zasłaniać się chorymi teoriami. Mogłabym tez karać za nierealizowane kontakty ale świnia nie jestem - niech ojciec mojego dziecka ma na byt.Prawa też bym mogła ograniczyć - nie potrzebuje satysfakcji i bruździć dziecku w papierach, żeby się czuło jak dorośnie jak jakaś patologia jak przeczyta.

Czy ten pan ma prawo wykonywania zawodu, czy go wykreślono z ORA?

Tą fałszywą teorią alienacji rodzicielskiej najczęściej posługują się przemocowi ojcowie, którzy całą swoją energię koncentrują na zemście na byłej żonie. Często nie pracują, żyją ze zrzutek, w których pokazują siebie jako biednych, pokrzywdzonych tatusiów przez sądy. Kolojnym źródłem ich dochodów jest zakładanie spraw sądowych i wyłudzanie od byłych żon pieniędzy za rzekomo niezrealizowane kontakty z dzieckiem. Zdarzały się przypadki, kiedy ojciec był na wczasach za granicą, a złożył zeznania, że żona w tym czasie nie pozwoliła na kontakt z dziećmi. Często jest też tak, że dzieci nie chcą spotykać się z ojcami, ponieważ się ich boją z racji stosowanej przez nich przemocy. Dzieci są świadkami agresywnych zachowań, alkoholizmu, narkomani, bicia matki. Kolejnym aspektem jest fakt, że tylko 11 procent ojców płaci systematycznie alimenty na dzieci. Dłużnicy alimentacyjni mają średnio po kilkadziesiąt tysięcy złotych długów wobec własnych dzieci. Opieka naprzemienna, o którą walczą ojcowie powołując się na alienację rodzicielską, automatycznie pozwoliłaby im pozbyć się tego problemu. Tacy ojcowie przedstawiają siebie jako cudownych rodziców, a rzeczywistość jest zgoła inna. Dodam, że w Polsce 7 na 10 spraw o przemoc domową jest umarzanych. To są poważne problemy dzieci i ich matek, i tym należy się zająć, a nie teorią alienacji rodzicielskiej, wymyśloną przez psychologa podejrzanego o pedofilię.

Wiele w ostatnim czasie mówi się o tzw. „alienacji rodzicielskiej” lecz jest to teoria nieprawdziwa - niepoparta naukowo. Twórcą niej był R. Gardner, który popierał pedofilię. W swoich licznych książkach pisał: Jeśli matka zareaguje na molestowanie dziecka przez ojca w zbyt histeryczny sposób należy pomóc jej docenić fakt, że w większości społeczeństw w historii świata, takie zachowania były wszechobecne, "True and False Accusations of Child Sex Abuse" Richard A. Gardner, 1992, str. 584-585 Jestem przeciwko niepohamowanej, moralistycznej i karzącej reakcji wielu członków naszego społeczeństwa w stosunku do pedofilów. Przekracza ona granice tego, co uważam za powagę zbrodni, "Sex Abuse Hysteria: Salem Witch Trials Revisited" Richard A. Gardner W obecnych czasach dziecko molestowane seksualnie jest powszechnie uważane za ofiarę, ale przecież to dziecko może inicjować akty seksualne poprzez uwodzenie dorosłego, "Child Custody Litigation" Richard A. Gardner, 1986 str. 93 Teoria ta nie została uznana przez naukowców. Wielu z Nich uznało ją za szkodliwą dlatego też nie została ona wpisana do wykazu ICD ani żadnego innego– formalnie w świecie naukowym nie istnieje, psychiatrzy ani psychologowie nie mogą o niej orzekać bo nie mają podstaw naukowych. WBiegli psychiatrzy z DSM odmówili uwzględnienia ww. alienacji podobnie Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA). Wezwali psychologów do zwracania szczególnej uwagi na przypadki przemocy i nie lekceważenia wypowiedzi dzieci (APA, 1996). Hiszpańskie Stowarzyszenie Neuropsychiatrii uważa alienacje za wynalazek i wypowiedziało się przeciwko jego stosowaniu w kontekście klinicznym lub prawnym(2010). W Europie zaczęto dostrzegać problem tej nienaukowej teorii działającej na niekorzyść dzieci dlatego część krajów zaczęła zmieniać prawo np. we Francji tamtejsze Ministerstwo Sprawiedliwości zakazało tej teorii przez wprowadzenie rozporządzenia. Badania przeprowadzone pokazują, że pomawianie matki o tzw. alienację stało się powszechną praktyką wśród ojców stosujących przemoc wobec swoich najbliższych aby odwrócić uwagę sądu od przemocy. Należy zwrócić uwagę, że po jej zastosowaniu zwiększyła się liczba nadużyć seksualnych i śmiertelność dzieci oraz ich matek spowodowanych przemocą na kontaktach. Mimo wiedzy o przemocy i zagrożenia ze strony sprawcy przemocy dla dziecka i matki sądy nie podejmują żadnych działań mających na celu ochronę ofiar przemocy – opisuje te zagadnienie dr Patrizia Romito w pracy naukowej. Analiza ta objęła m.in. USA, Włochy, Francję, Kanadę, Wielką Brytanię, Australię, Amerykę Północną itp. Zgodnie z wynikami licznych badań, kobiety narażone są na przemoc w czasie rozwodu i po nim. Przemocy nie doznają jedynie matki ale też dzieci szacuje się, że od 40 do 60% mężów stosujących przemoc to także ojcowie stosujący przemoc2Motywacje takiej przemocy można podzielić na trzy kategorie, które mogą współistnieć i nakładać się: odwet i zemsta, przywrócenie sytuacji władzy i kontroli oraz próba wymuszenia pojednania. Mężczyźni, którzy wierzą, że żona i dzieci należą do nich - przekonanie często implikowane przez przemoc domową - postrzegają separację jako zdradę i naruszenie ich praw, co usprawiedliwia zemstę kobiety, a nawet karę zabójstwo jej lub jej dzieci. Po przeanalizowaniu kilkunastu tysięcy spraw rozwodowych z różnych krajów (m. in. USA 9 000 spraw czy Kanada ponad 7600 spraw) stwierdzono, że ojcowie stosujący przemoc powołują się na nieuznaną przez naukowców alienacje rodzicielską w celu przykrycia przemocy stosowanej przez Nich. Ponadto badania przeprowadzone w Kanadzie wykazały, że kobiety, które próbują chronić siebie i swoje dzieci przed brutalnymi byłymi partnerami, próbując ograniczyć kontakt, często spotykają się z krytyką ze strony organizacji, a nawet mogą stracić opiekę nad swoimi dziećmi(Lapierre i Côté, 2016) )”. Należy zwrócić uwagę na koszty społeczne jakie zaistniały w krajach, w których sądy zaczęły powoływać się na nienaukową teorię alienacji np. USA wypłaca odszkodowania dzieciom, które musiały wiele wycierpieć bo wychowywały się z ojcem, który je krzywdził. W przypadku uzależnienia od przemocy sprawca stosuje zniewolenie i kontrolę do wyegzekwowania posłuszeństwa od ofiary. Dr Joane Monckton Smith wyodrębniła 8 etapów oceny ryzyka morderstwa ofiary. Najtrudniejszy okres dla ofiary to moment odejścia od sprawcy przemocy, okres rozwodu a później kontakty dziecka z ojcem przemocowym– pisze o tym D. G. Dutton „Przemoc w rodzinie”. Jest to podsumowanie pracy nad sprawcami przemocy w USA. Profesor podkreśla, że sprawcy przemocy obwiniają ofiary za swoje czyny i emocje – przerzucają tym samym odpowiedzialność z siebie jako sprawcy przemocy i stawiając się jako ofiara. W momencie utraty kontroli i zniewolenia nad byłą partnerką/żoną sprawca przemocy przerzuca swoje uczucia na dziecko, jest to niebezpieczne ponieważ wtedy dochodzi do morderstw dzieci podczas kontaktów. Należy też pamiętać, iż podczas kontaktów zostają ofiarami też byłe żony/partnerki bardzo często są One mordowane na oczach dzieci – CPK szacuje, że w Polsce ginie 400 – 500 kobiet (morderstwa, pobicia ze skutkiem śmiertelnym, zaginięcia itp.). Nieco niższe statystyki zabójstw kobiet są w Zachodniej Europie jednak mają one bardziej rozwiniętą strukturę pomocy ofiarą np. zdają sobie sprawę z funkcjonowania przemocy po separacji/ po rozwodzie; znają mechanizmy zniewolenia i kontroli itp. Obecnie kosztem społecznym, na który w ogóle nie zwraca się uwagi jest zdrowie psychiczne i fizyczne dzieci bo na skutek przemocy dziecko doznaje traumy, która wpływa później na całe Jego życie. Dziecko, które nie przepracuje traumy z dzieciństwa staje się Ono albo sprawcą przemocy albo ofiarą ponieważ na skutek doznanej traumy będzie mieć niskie poczucie wartości. Skutkować to będzie problemem z relacjami z innymi - swoje deficyty w postrzeganiu siebie będzie chciało wypełniać przez uzależnienia np. jak stosowanie przemocy, alkohol albo drogą współuzależnienia.

Możliwe sprawy sądowe do założenia kolejno lub równolegle: * o zagrożenie nakazem zapłaty (wymienione w audycji), * wniosek o ograniczenie władzy rodzicielskiej, * pozew o naruszenie dóbr osobistych (więź z bliskimi zalicza się do dóbr osobistych), * wniosek o zmianę miejsca pobytu (wymienione w audycji). Nic z powyższego nie daje gwarancji. Bardzo wiele zależy od sędziego (np. wysokości zasądzonych kwot, sprawność działań itd. a wszystko pozostawia wieleee do życzenia) i determinacji rodzica alienowanego. Powodzenia i sił!

Pozdrawiam z Baborowa RYSZARD mam taką samą sytuację.Matka moich synów stosuje alienację rodzicielską Dotyczy synów w wieku 7 i 9.

Dziękuję za emisję programu o alienacji. Jestem babcią Ewy której nie widziałam od 2 października 2019 r.Brakuje uregulowan prawnych które chroniłby dzieci przed przemocą alienacji rodzicielskiej.