Kogut pieje za głośno, a z obornika śmierdzi. Nowi mieszkańcy wsi kłócą się z rolnikami

Ktoś tu za krótko żyje na wsi i nie wie jeszcze, że rolnik dobry jak ma interes, a jak interes się skończy, skończy się też dobroć rolnika. No chyba, że masz wyjątkowe szczęście i twój sąsiad rolnik jest inny. U mnie na wsi typowo podmiejskiej było dwóch, może trzech małych rolników, którzy wiecznie się ze sobą kłócili o przysłowiową miedzę i byli postrachem dla całej wsi, dlatego każdy starał się cichutko i grzecznie nawet, gdy na oczach wszystkich działa się jawna samowola i bezprawie. Do pewnego czasu w pewien sposób byli zależni od sąsiadów „nierolników” i nawet byli dla nich mili, bo mieli małe dzieci i potrzeba było kasy na to, czy na tamto, albo jakąś darowiznę, albo pomoc, itd... Ciesz się swoim szczęściem, bo pewnie długo nie potrwa. Pożyjesz, sam zobaczysz. Powiedz raz rolnikowi „nie”, np., że nie chcesz, aby bezpośrednio przy twoim podwórku stawiał uciążliwą chlewnię, na którą właśnie stara się o dotację i poproś go uprzejmie i grzecznie aby rozważył inną lokalizację w oddali, a staniesz się wrogiem publicznym numer jeden. Radzę wówczas zainwestować w kuloodporne szyby i sprzedać samochód zanim ktoś" zechce ci go ukraść. Na miłą pogawędkę z sąsiadem nie będziesz miał wtedy co liczyć, chyba, że sam biegle posługujesz się słownictwem typu: k..., ch... itd. Życzę powodzenia i delektowania się świeżym powietrzem póki takie masz, bo wkrótce wszystko może się zmienić. Przeczytaj też artykuł pani Beaty Igielskiej z „Przeglądu” pn: „Ani spokojna, ani wesoła” i zaobserwuj przy okazji, czy przypadkiem warzywniak, który masz za płotem nie jest podlewany przez sąsiada szambem, bo mój sąsiad rolnik tak właśnie robi, ale zawsze można mieć nadzieję, że niektórzy są cywilizowani. Powodzenia!

Ci nowoprzybyli będą kiedyś będą potrzebowali jakiejś tam pomocy. Wówczas proponuję tubylcom wypiąć się na tych krawaciarzy . . .