Stanowisko KZ OZZ Inicjatywa Pracownicza w Teatrze Polskim

W piśmie wysłanym do Radia Wrocław czytamy:

Stanowisko KZ OZZ Inicjatywa Pracownicza w sprawie „referendum” przeprowadzonego w Teatrze Polskim we Wrocławiu (3–4 stycznia 2017) przez KZ NSZZ Solidarność:

Z przykrością obserwujemy działania naszych Koleżanek i Kolegów z Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, którzy w obliczu konfliktu członków Inicjatywy Pracowniczej przy Teatrze Polskim we Wrocławiu z pracodawcą, postanowili udzielić mu jednoznacznego wsparcia.
Referendum przeprowadzone w ostatnich dniach, w którym 98% głosujących postanawia poprzeć Cezarego Morawskiego jako dyrektora, odbyło się z naruszeniem najbardziej elementarnych standardów demokratycznych i pracowniczych. Już sama forma spontanicznego referendum jest działaniem pozaprawnym i nieopisanym w ustawach regulujących uprawnienia związków zawodowych. Trudno uznać jego wynik za miarodajny, skoro nie została zachowana zasada bezstronności komisji przeprowadzającej głosowanie, a same głosy były oddawane pod presją i w warunkach uniemożliwiających zachowanie tajemnicy głosowania. Jeśli dzieje się to z inspiracji pracodawcy, to pozostaje nam zaciągnąć zasłonę milczenia nad historycznym znakiem solidarności, który patronuje tym działaniom.
Jako pracownicy artystyczni jesteśmy zażenowani sytuacją, w której poucza się nas, jakoby nie powinniśmy wypowiadać się w kwestiach programowych i artystycznych. Jako zawodowi artyści jesteśmy w stanie ocenić przygotowanie i poziom decyzji podejmowanych przez dyrekcję. W niedługim czasie ich konsekwencją może być dalsza degradacja programu i obniżenie rangi działalności instytucji, co z pewnością zaowocuje koniecznością zwolnień również w pozostałych działach teatru.
Teatr nie jest prywatną własnością Cezarego Morawskiego i jako instytucja publiczna podlega ocenie oraz ma określone zobowiązania wobec pracowników, a przede wszystkim społeczeństwa. Jeśli dyrektor czuje się dyskredytowany lub obrażany wypowiedziami aktorów dopominających się wysokiego poziomu artystycznego i kultury zarządzania zespołem, to polecamy złożenie pozwu o naruszenie dóbr osobistych. Zwalnianie z tego powodu pracowników dowodzi tylko jego niekompetencji w kolejnej dziedzinie. Podkreślamy, że podobnie jak reszta załogi mamy prawo do pracy w godnych warunkach, co oznacza również możliwość jak najpełniejszego wykorzystania oraz rozwoju naszych talentów i doświadczenia. Jeśli dyrektor w sporze artystycznym szuka poparcia u pracowników niezajmujących się bezpośrednio tą materią, to świadczy tylko o jego desperacji.
Jednocześnie przypominany, iż trwa obecnie procedura sporu zbiorowego, która jest legalnym sposobem negocjowania warunków pracy przez organizacje związkowe. W przeciwieństwie do pozaprawnych referendów, działamy zgodnie z przepisami prawa. W szczególności opieramy się na ustawie o Związkach Zawodowych oraz na Ustawie o Rozwiązywaniu Sporów Zbiorowych. W drugiej ze wspomnianych ustaw art. 26 bardzo klarownie wskazuje, iż utrudnianie prowadzenia sporu zbiorowego, do czego należy zaliczyć groźby zwolnień i nieuzasadnione zwolnienia członków naszego związku, podlega karze ograniczenia wolności i grzywny. Tak samo karze podlega faworyzowanie pracowników niezaangażowanych w spór zbiorowy kosztem związkowców, co podkreślił z cała mocą Sąd Najwyższy w głośnym wyroku PK 217/11. Złożyliśmy w tej sprawie stosowne zawiadomienie do prokuratury i w ciągu najbliższych dni powinno ono zostać rozpoznane.
Obecnie Teatr Polski we Wrocławiu znalazł się w krytycznym punkcie. Lekceważenie głosu dużej części załogi, niszczenie repertuaru, wyrzucanie naszych kolegów z pracy pod byle pretekstem, nie może być dłużej tolerowane. Liczymy na podjęcie zdecydowanych działań przez władze województwa i zatrzymanie spirali destrukcji, która w błyskawicznym tempie niszczy dorobek wielu lat pracy wybitnych twórców teatralnych, którzy zbudowali dotychczasową rangę tej sceny.