Polsko-czesko-niemieckie pogranicze

Leszek Mordarski | Utworzono: 2018-08-20 14:55 | Zmodyfikowano: 2018-08-21 14:56

Po II wojnie światowej teren burzliwych sporów Pragi z Warszawą o "Worek Turoszowski" i jego brunatne bogactwo czyli węgiel. Obszar wygaszonych wpływów niemieckiej administracji po polskiej stronie i wciąż niegasnących sentymentów wysiedlonych stąd Niemców i ich potomków.

Południowo-zachodni zakątek Polski, to też przez dziesięciolecia obszar, z którego podejmowano emigracyjne wyprawy ku lepszemu światu, z centralnym punktem granicznym z Zgorzelcu i wielokrotnie naruszaną linia granicy wyznaczonej na Nysie Łużyckiej. To także teren ogarnięty wojną rywalizujących ze sobą przemytniczych gangów.

Pierwszą próbą nawiązania przyjacielskich stosunków między żyjącymi kilka kilometrów od siebie sąsiadami, było (już po obaleniu komunizmu we wszystkich trzech krajach) powołanie do życia w 1991 roku polsko-czesko-niemieckiego euroregionu Neisse-Nisa-Nysa. Był to pierwszy euroregion funkcjonujący na terytorium Polski. Za cel postawił sobie m.in. poprawę stanu środowiska przyrodniczego "Czarnego trójkąta Europy" i budowę nowych przejść granicznych. Jego stolicami zostały Jelenia Góra, Liberec i Zittau.