Dźwiękowa historia: Roman Kołakowski. Pro memoria [POSŁUCHAJ]

Roman Kołakowski urodził się 8 czerwca 1957 r. we Wrocławiu. Tu chodził do m.in. do szkoły muzycznej I stopnia, tu studiował polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim, tu stawiał swoje pierwsze kroki na artystycznej drodze, którą przerwała nagła śmierć 22 stycznia 2019 r.

Działalność artystyczną rozpoczął już w latach 70. XX w. Komponował muzykę do tekstów znanych poetów, m.in. Czesława Miłosza, Stanisława Barańczaka czy Edwarda Stachury. Zwykle jego recitale odbywały się poza oficjalnym obiegiem artystycznym. W 1981 r. zdobył I nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie, trzy lata później – II nagrodę na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W 1985 r. wydał swoją pierwszą płytę - "Przypowieść błękitna". Od 1996 do 2005 r. był szefem Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Od 2004 r. współpracował z Teatrem "Syrena", w latach 2005–2007 prowadził Teatr Piosenki we Wrocławiu. Był autorem wielkich widowisk, jak np. "Anioły Europy" w 2004 r. we Wrocławiu czy ceremonii powitania papieża Franciszka podczas Światowych Dni Młodzieży w 2016 r. w Krakowie. Reżyserował musicale. Był autorem kantaty z okazji Kongresu Eucharystycznego, który odbywał się we Wrocławiu w 1997 r., a także utworu poświęconego pamięci kard. Stefana Wyszyńskiego. W latach 90. związany był też z Radiem Wrocław, gdzie wspólnie z Lotharem Herbstem prowadził magazyn "Obecność". Ponadto tłumaczył i wykonywał teksty Kurta Tucholsky’ego, Toma Waitsa, Bertolta Brechta, Nicka Cave’a, Włodzimierza Wysockiego, Bułata Okudżawy, Stinga. Teksty piosenek pisał nie tylko dla siebie, ale też dla Voo Voo, Kazika, Michała Bajora, Justyny Steczkowskiej, czy Piotra Rubika. W 2005 r. jego piosenki wykonał na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej Janusz Radek. Za działalność artystyczną odbierał różne nagrody i wyróżnienia, w tym Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Miał niespełna 62 lata i wiele artystycznych planów. Jego nagła śmierć 22 stycznia, niestety, je przerwała...

W "Dźwiękowej historii" nie tylko przypominamy jego piosenki i fragmenty archiwalnych audycji, ale przede wszystkim wspominamy go wspólnie ze Stanisławem Rybarczykiem, dyrygentem m.in. chóru Synagogi pod Białym Bocianem, dyrektorem wielu festiwali, głównie muzycznych, człowiekiem wielu zainteresowań, a przede wszystkim – przyjacielem Romana Kołakowskiego, jeszcze od czasów studiów polonistycznych na Uniwersytecie Wrocławskim.